incelebratus

Latin

Etymology

in- +‎ celebrātus (proclaimed)

Pronunciation

Adjective

incelebrātus (feminine incelebrāta, neuter incelebrātum); first/second-declension adjective

  1. not made known, not spread abroad

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative incelebrātus incelebrāta incelebrātum incelebrātī incelebrātae incelebrāta
genitive incelebrātī incelebrātae incelebrātī incelebrātōrum incelebrātārum incelebrātōrum
dative incelebrātō incelebrātae incelebrātō incelebrātīs
accusative incelebrātum incelebrātam incelebrātum incelebrātōs incelebrātās incelebrāta
ablative incelebrātō incelebrātā incelebrātō incelebrātīs
vocative incelebrāte incelebrāta incelebrātum incelebrātī incelebrātae incelebrāta

References

  • incelebratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • incelebratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers