incepturus
Latin
Etymology
Future active participle of incipiō (“begin”).
Participle
inceptūrus (feminine inceptūra, neuter inceptūrum); first/second-declension participle
- about to begin
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inceptūrus | inceptūra | inceptūrum | inceptūrī | inceptūrae | inceptūra | |
| genitive | inceptūrī | inceptūrae | inceptūrī | inceptūrōrum | inceptūrārum | inceptūrōrum | |
| dative | inceptūrō | inceptūrae | inceptūrō | inceptūrīs | |||
| accusative | inceptūrum | inceptūram | inceptūrum | inceptūrōs | inceptūrās | inceptūra | |
| ablative | inceptūrō | inceptūrā | inceptūrō | inceptūrīs | |||
| vocative | inceptūre | inceptūra | inceptūrum | inceptūrī | inceptūrae | inceptūra | |