incerniculum
Latin
Etymology
From incernō (“sift”) + -culum.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪŋ.kɛrˈnɪ.kʊ.ɫũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in̠ʲ.t͡ʃerˈniː.ku.lum]
Noun
incerniculum n (genitive incerniculī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | incerniculum | incernicula |
| genitive | incerniculī | incerniculōrum |
| dative | incerniculō | incerniculīs |
| accusative | incerniculum | incernicula |
| ablative | incerniculō | incerniculīs |
| vocative | incerniculum | incernicula |