incitans
Latin
Etymology
Present active participle of incitō (“incite, hasten”)
Participle
incitāns (genitive incitantis); third-declension one-termination participle
- hastening, urging, accelerating, quickening
- augmenting, increasing, enhancing
- (figuratively) inciting, encouraging, rousing
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | incitāns | incitantēs | incitantia | ||
| genitive | incitantis | incitantium | |||
| dative | incitantī | incitantibus | |||
| accusative | incitantem | incitāns | incitantēs incitantīs |
incitantia | |
| ablative | incitante incitantī1 |
incitantibus | |||
| vocative | incitāns | incitantēs | incitantia | ||
1When used purely as an adjective.