incongruus

Latin

Etymology

From in- +‎ congruus.

Pronunciation

Adjective

incongruus (feminine incongrua, neuter incongruum); first/second-declension adjective

  1. inconsistent, incongruous, unsuitable

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative incongruus incongrua incongruum incongruī incongruae incongrua
genitive incongruī incongruae incongruī incongruōrum incongruārum incongruōrum
dative incongruō incongruae incongruō incongruīs
accusative incongruum incongruam incongruum incongruōs incongruās incongrua
ablative incongruō incongruā incongruō incongruīs
vocative incongrue incongrua incongruum incongruī incongruae incongrua

Descendants

  • Catalan: incongru
  • French: incongru
  • Galician: incongruo
  • Italian: incongruo
  • Portuguese: incôngruo
  • Spanish: incongruo

References

  • incongruus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • incongruus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.