inconsumptus
Latin
Etymology
in- + cōnsūmptus (“consumed”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪŋ.kõːˈsuːmp.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iŋ.konˈsump.t̪us]
Adjective
incōnsūmptus (feminine incōnsūmpta, neuter incōnsūmptum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | incōnsūmptus | incōnsūmpta | incōnsūmptum | incōnsūmptī | incōnsūmptae | incōnsūmpta | |
| genitive | incōnsūmptī | incōnsūmptae | incōnsūmptī | incōnsūmptōrum | incōnsūmptārum | incōnsūmptōrum | |
| dative | incōnsūmptō | incōnsūmptae | incōnsūmptō | incōnsūmptīs | |||
| accusative | incōnsūmptum | incōnsūmptam | incōnsūmptum | incōnsūmptōs | incōnsūmptās | incōnsūmpta | |
| ablative | incōnsūmptō | incōnsūmptā | incōnsūmptō | incōnsūmptīs | |||
| vocative | incōnsūmpte | incōnsūmpta | incōnsūmptum | incōnsūmptī | incōnsūmptae | incōnsūmpta | |
References
- “inconsumptus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inconsumptus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers