incontritus

Latin

Etymology

From in- +‎ contrītus.

Pronunciation

Adjective

incontrītus (feminine incontrīta, neuter incontrītum); first/second-declension adjective

  1. Not contrite; impenitent

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative incontrītus incontrīta incontrītum incontrītī incontrītae incontrīta
genitive incontrītī incontrītae incontrītī incontrītōrum incontrītārum incontrītōrum
dative incontrītō incontrītae incontrītō incontrītīs
accusative incontrītum incontrītam incontrītum incontrītōs incontrītās incontrīta
ablative incontrītō incontrītā incontrītō incontrītīs
vocative incontrīte incontrīta incontrītum incontrītī incontrītae incontrīta

References