incorruptus
Latin
Etymology
From in- + corruptus (“corrupted”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪŋ.kɔrˈrʊp.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iŋ.korˈrup.t̪us]
Adjective
incorruptus (feminine incorrupta, neuter incorruptum, comparative incorruptior); first/second-declension adjective
- unspoiled, uninjured, uncorrupted
- (figuratively) not spoiled or seduced unadulterated, unbribed; genuine, pure
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | incorruptus | incorrupta | incorruptum | incorruptī | incorruptae | incorrupta | |
| genitive | incorruptī | incorruptae | incorruptī | incorruptōrum | incorruptārum | incorruptōrum | |
| dative | incorruptō | incorruptae | incorruptō | incorruptīs | |||
| accusative | incorruptum | incorruptam | incorruptum | incorruptōs | incorruptās | incorrupta | |
| ablative | incorruptō | incorruptā | incorruptō | incorruptīs | |||
| vocative | incorrupte | incorrupta | incorruptum | incorruptī | incorruptae | incorrupta | |
Synonyms
- (pure): castus, immaculātus, intemerātus, pudīcus, pūrus
Antonyms
- (antonym(s) of “uncorrupted”): corruptus
Derived terms
Related terms
- incorruptēla
- incorruptibilis
- incorruptibilitās
- incorruptibiliter
- incorruptiō
- incorruptīvus
- incorruptōrius
References
- “incorruptus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “incorruptus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- incorruptus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- sound, unimpaired senses: sensus sani, integri, incorrupti
- genuine historical truth: incorrupta rerum fides
- incorrect usage: consuetudo vitiosa et corrupta (opp. pura et incorrupta) sermonis
- pure, correct Latin: incorrupta latini sermonis integritas (Brut. 35. 132)
- an impartial judge: iudex incorruptus
- an impartial witness: testis incorruptus atque integer
- sound, unimpaired senses: sensus sani, integri, incorrupti
- incorruptus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[2], pre-publication website, 2005-2016