incrustatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of incrustō.
Participle
incrustātus (feminine incrustāta, neuter incrustātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | incrustātus | incrustāta | incrustātum | incrustātī | incrustātae | incrustāta | |
| genitive | incrustātī | incrustātae | incrustātī | incrustātōrum | incrustātārum | incrustātōrum | |
| dative | incrustātō | incrustātae | incrustātō | incrustātīs | |||
| accusative | incrustātum | incrustātam | incrustātum | incrustātōs | incrustātās | incrustāta | |
| ablative | incrustātō | incrustātā | incrustātō | incrustātīs | |||
| vocative | incrustāte | incrustāta | incrustātum | incrustātī | incrustātae | incrustāta | |