inculpo
Catalan
Verb
inculpo
- first-person singular present indicative of inculpar
Galician
Verb
inculpo
- first-person singular present indicative of inculpar
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪŋˈkʊɫ.poː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iŋˈkul.po]
Verb
inculpō (present infinitive inculpāre); first conjugation, no perfect or supine stems
Conjugation
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | inculpō | inculpās | inculpat | inculpāmus | inculpātis | inculpant | ||||||
| imperfect | inculpābam | inculpābās | inculpābat | inculpābāmus | inculpābātis | inculpābant | |||||||
| future | inculpābō | inculpābis | inculpābit | inculpābimus | inculpābitis | inculpābunt | |||||||
| passive | present | inculpor | inculpāris, inculpāre |
inculpātur | inculpāmur | inculpāminī | inculpantur | ||||||
| imperfect | inculpābar | inculpābāris, inculpābāre |
inculpābātur | inculpābāmur | inculpābāminī | inculpābantur | |||||||
| future | inculpābor | inculpāberis, inculpābere |
inculpābitur | inculpābimur | inculpābiminī | inculpābuntur | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | inculpem | inculpēs | inculpet | inculpēmus | inculpētis | inculpent | ||||||
| imperfect | inculpārem | inculpārēs | inculpāret | inculpārēmus | inculpārētis | inculpārent | |||||||
| passive | present | inculper | inculpēris, inculpēre |
inculpētur | inculpēmur | inculpēminī | inculpentur | ||||||
| imperfect | inculpārer | inculpārēris, inculpārēre |
inculpārētur | inculpārēmur | inculpārēminī | inculpārentur | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | inculpā | — | — | inculpāte | — | ||||||
| future | — | inculpātō | inculpātō | — | inculpātōte | inculpantō | |||||||
| passive | present | — | inculpāre | — | — | inculpāminī | — | ||||||
| future | — | inculpātor | inculpātor | — | — | inculpantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | inculpāre | inculpārī | inculpāns | — | |||||||||
| future | — | — | — | inculpandus | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| inculpandī | inculpandō | inculpandum | inculpandō | — | — | ||||||||
Descendants
- Sicilian: ncurpari (borrowed?)
References
- inculpo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Portuguese
Verb
inculpo
- first-person singular present indicative of inculpar
Spanish
Verb
inculpo
- first-person singular present indicative of inculpar