incursurus
Latin
Etymology
Future active participle of incurrō.
Participle
incursūrus (feminine incursūra, neuter incursūrum); first/second-declension participle
- about to invade
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | incursūrus | incursūra | incursūrum | incursūrī | incursūrae | incursūra | |
| genitive | incursūrī | incursūrae | incursūrī | incursūrōrum | incursūrārum | incursūrōrum | |
| dative | incursūrō | incursūrae | incursūrō | incursūrīs | |||
| accusative | incursūrum | incursūram | incursūrum | incursūrōs | incursūrās | incursūra | |
| ablative | incursūrō | incursūrā | incursūrō | incursūrīs | |||
| vocative | incursūre | incursūra | incursūrum | incursūrī | incursūrae | incursūra | |