indaps
Latin
Etymology
From in- (“un-”) + daps (“banquet”) + -s. Appears in Virgilius grammaticus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈɪn.daps]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈin̪.d̪aps]
Adjective
indaps (genitive indapis); third-declension one-termination adjective
- (Medieval Latin, hapax legomenon) without a meal
- Virgilius Maro Grammaticus, Epitomae X.45:
- Quindecim namque diebus totidemque noctibus insomnes et indapes permansere, tribus mil<it>ibus utrimque sumptis.
- (please add an English translation of this quotation)
- Quindecim namque diebus totidemque noctibus insomnes et indapes permansere, tribus mil<it>ibus utrimque sumptis.
Declension
Only attested in the masculine nominative plural indapēs. This is clearly a third-declension form, but the corresponding nominative singular form could be either indapis or indaps.
References
- "indapis", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- “indaps” in volume 7, part 1, column 1107, line 61 in the Thesaurus Linguae Latinae (TLL Open Access), Berlin (formerly Leipzig): De Gruyter (formerly Teubner), 1900–present