indeflexus
Latin
Etymology
From in- (“without, not”) + deflexus (“bent, changed”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪn.dɛˈfɫɛk.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in̪.d̪eˈflɛk.sus]
Adjective
indeflexus (feminine indeflexa, neuter indeflexum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | indeflexus | indeflexa | indeflexum | indeflexī | indeflexae | indeflexa | |
| genitive | indeflexī | indeflexae | indeflexī | indeflexōrum | indeflexārum | indeflexōrum | |
| dative | indeflexō | indeflexae | indeflexō | indeflexīs | |||
| accusative | indeflexum | indeflexam | indeflexum | indeflexōs | indeflexās | indeflexa | |
| ablative | indeflexō | indeflexā | indeflexō | indeflexīs | |||
| vocative | indeflexe | indeflexa | indeflexum | indeflexī | indeflexae | indeflexa | |
References
- “indeflexus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- indeflexus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.