indicar
Catalan
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): (Central, Balearic) [in.diˈka]
- IPA(key): (Valencia) [in.diˈkaɾ]
Audio (Catalonia): (file) - Rhymes: -a(ɾ)
Verb
indicar (first-person singular present indico, first-person singular preterite indiquí, past participle indicat)
- to indicate
Conjugation
Conjugation of indicar (first conjugation, c-qu alternation)
| infinitive | indicar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | indicant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | indicat | indicada | |||||
| plural | indicats | indicades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | indico | indiques | indica | indiquem | indiqueu | indiquen | |
| imperfect | indicava | indicaves | indicava | indicàvem | indicàveu | indicaven | |
| future | indicaré | indicaràs | indicarà | indicarem | indicareu | indicaran | |
| preterite | indiquí | indicares | indicà | indicàrem | indicàreu | indicaren | |
| conditional | indicaria | indicaries | indicaria | indicaríem | indicaríeu | indicarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | indiqui | indiquis | indiqui | indiquem | indiqueu | indiquin | |
| imperfect | indiqués | indiquessis | indiqués | indiquéssim | indiquéssiu | indiquessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| affirmative | — | indica | indiqui | indiquem | indiqueu | indiquin | |
| negative (no) | — | no indiquis | no indiqui | no indiquem | no indiqueu | no indiquin | |
Derived terms
Related terms
Further reading
- “indicar”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “indicar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “indicar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “indicar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Galician
Etymology
Learned borrowing from Latin indicō.
Pronunciation
- IPA(key): /indiˈkaɾ/ [in̪.d̪iˈkɑɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Hyphenation: in‧di‧car
Verb
indicar (first-person singular present indico, first-person singular preterite indiquei, past participle indicado)
- to indicate
Conjugation
Conjugation of indicar (c-qu alternation)
Reintegrated conjugation of indicar (c-qu alternation) (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
Derived terms
Related terms
Further reading
- “indicar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, 2012–2025
- “indicar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪnˈdiː.kar]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in̪ˈd̪iː.kar]
Verb
indīcar
- inflection of indīcō:
- first-person singular future passive indicative
- first-person singular present passive subjunctive
Portuguese
Etymology
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ĩ.d͡ʒiˈka(ʁ)/ [ĩ.d͡ʒiˈka(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /ĩ.d͡ʒiˈka(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /ĩ.d͡ʒiˈka(ʁ)/ [ĩ.d͡ʒiˈka(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /ĩ.d͡ʒiˈka(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /ĩ.diˈkaɾ/
- (Southern Portugal) IPA(key): /ĩ.diˈka.ɾi/
Audio (Southern Brazil): (file)
Verb
indicar (first-person singular present indico, first-person singular preterite indiquei, past participle indicado)
Conjugation
Conjugation of indicar (c-qu alternation) (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Derived terms
Related terms
Further reading
- “indicar”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa (in Portuguese), Lisbon: Priberam, 2008–2025
Spanish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /indiˈkaɾ/ [ĩn̪.d̪iˈkaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: in‧di‧car
Verb
indicar (first-person singular present indico, first-person singular preterite indiqué, past participle indicado)
- to indicate, signal, designate
- (medicine) to prescribe
- Synonyms: recetar, prescribir
- 1915, Julio Vicuña Cifuentes, Mitos y Supersticiones Recogidos de la Tradición Oral Chilena, page 313:
- Para curar de sustos o de locura, se indican varios remedios, entre ellos el siguiente: después del primer acceso, se dirige uno de los deudos del paciente con un cántaro al mar, y […]
- (please add an English translation of this quotation)
Conjugation
Conjugation of indicar (c-qu alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of indicar (c-qu alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive indicar | dative | indicarme | indicarte | indicarle, indicarse | indicarnos | indicaros | indicarles, indicarse |
| accusative | indicarme | indicarte | indicarlo, indicarla, indicarse | indicarnos | indicaros | indicarlos, indicarlas, indicarse | |
| with gerund indicando | dative | indicándome | indicándote | indicándole, indicándose | indicándonos | indicándoos | indicándoles, indicándose |
| accusative | indicándome | indicándote | indicándolo, indicándola, indicándose | indicándonos | indicándoos | indicándolos, indicándolas, indicándose | |
| with informal second-person singular tú imperative indica | dative | indícame | indícate | indícale | indícanos | not used | indícales |
| accusative | indícame | indícate | indícalo, indícala | indícanos | not used | indícalos, indícalas | |
| with informal second-person singular vos imperative indicá | dative | indicame | indicate | indicale | indicanos | not used | indicales |
| accusative | indicame | indicate | indicalo, indicala | indicanos | not used | indicalos, indicalas | |
| with formal second-person singular imperative indique | dative | indíqueme | not used | indíquele, indíquese | indíquenos | not used | indíqueles |
| accusative | indíqueme | not used | indíquelo, indíquela, indíquese | indíquenos | not used | indíquelos, indíquelas | |
| with first-person plural imperative indiquemos | dative | not used | indiquémoste | indiquémosle | indiquémonos | indiquémoos | indiquémosles |
| accusative | not used | indiquémoste | indiquémoslo, indiquémosla | indiquémonos | indiquémoos | indiquémoslos, indiquémoslas | |
| with informal second-person plural imperative indicad | dative | indicadme | not used | indicadle | indicadnos | indicaos | indicadles |
| accusative | indicadme | not used | indicadlo, indicadla | indicadnos | indicaos | indicadlos, indicadlas | |
| with formal second-person plural imperative indiquen | dative | indíquenme | not used | indíquenle | indíquennos | not used | indíquenles, indíquense |
| accusative | indíquenme | not used | indíquenlo, indíquenla | indíquennos | not used | indíquenlos, indíquenlas, indíquense | |
Derived terms
Related terms
Further reading
- “indicar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024