indukál

Hungarian

Etymology

From German induzieren, from Latin inducere.[1] With the verb-forming suffix -ál.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈindukaːl]
  • Hyphenation: in‧du‧kál
  • Rhymes: -aːl

Verb

indukál

  1. (transitive) to induce (to cause, bring about, lead to)
    Synonym: előidéz
  2. (transitive, logic) to induce (to infer by induction)
    Synonym: következtet
  3. (transitive, physics) to induce (to produce electric current by a physical process of induction)
    Synonym: gerjeszt

Conjugation

Conjugation of indukál
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal
3rd person sg,
2nd p. sg formal
1st person pl 2nd person pl
informal
3rd person pl,
2nd p. pl formal
indica­tive indica­tive pre­sent indef. indukálok indukálsz indukál indukálunk indukáltok indukálnak
def. indukálom indukálod indukálja indukáljuk indukáljátok indukálják
2nd obj indukállak
past indef. indukáltam indukáltál indukált indukáltunk indukáltatok indukáltak
def. indukáltam indukáltad indukálta indukáltuk indukáltátok indukálták
2nd obj indukáltalak
future
Future is expressed with a present-tense verb with a completion-marking prefix and/or a time adverb, or—more explicitly—with the infinitive plus the conjugated auxiliary verb fog, e.g. indukálni fog.
archaic
preterite
indef. indukálék indukálál indukála indukálánk indukálátok indukálának
def. indukálám indukálád indukálá indukálánk indukálátok indukálák
2nd obj indukálálak
archaic past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. indukál vala, indukált vala/volt.
archaic future indef. indukálandok indukálandasz indukáland indukálandunk indukálandotok indukálandanak
def. indukálandom indukálandod indukálandja indukálandjuk indukálandjátok indukálandják
2nd obj indukálandalak
condi­tional pre­sent indef. indukálnék indukálnál indukálna indukálnánk indukálnátok indukálnának
def. indukálnám indukálnád indukálná indukálnánk
(or indukálnók)
indukálnátok indukálnák
2nd obj indukálnálak
past Indicative past forms followed by volna, e.g. indukált volna
sub­junc­tive sub­junc­tive pre­sent indef. indukáljak indukálj or
indukáljál
indukáljon indukáljunk indukáljatok indukáljanak
def. indukáljam indukáld or
indukáljad
indukálja indukáljuk indukáljátok indukálják
2nd obj indukáljalak
(archaic) past Indicative past forms followed by légyen, e.g. indukált légyen
infinitive indukálni indukálnom indukálnod indukálnia indukálnunk indukálnotok indukálniuk
other
forms
verbal noun present part. past part. future part. adverbial participle causative
indukálás indukáló indukált indukálandó indukálva (indukálván) indukáltat
The archaic passive conjugation had the same -(t)at/-(t)et suffix as the causative, followed by -ik in the 3rd-person singular
(and the concomitant changes in conditional and subjunctive mostly in the 1st- and 3rd-person singular like with other traditional -ik verbs).
Potential conjugation of indukál
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal
3rd person sg,
2nd p. sg formal
1st person pl 2nd person pl
informal
3rd person pl,
2nd p. pl formal
indica­tive indica­tive pre­sent indef. indukálhatok indukálhatsz indukálhat indukálhatunk indukálhattok indukálhatnak
def. indukálhatom indukálhatod indukálhatja indukálhatjuk indukálhatjátok indukálhatják
2nd obj indukálhatlak
past indef. indukálhattam indukálhattál indukálhatott indukálhattunk indukálhattatok indukálhattak
def. indukálhattam indukálhattad indukálhatta indukálhattuk indukálhattátok indukálhatták
2nd obj indukálhattalak
archaic
preterite
indef. indukálhaték indukálhatál indukálhata indukálhatánk indukálhatátok indukálhatának
def. indukálhatám indukálhatád indukálhatá indukálhatánk indukálhatátok indukálhaták
2nd obj indukálhatálak
archaic past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. indukálhat vala, indukálhatott vala/volt.
archaic future indef. indukálhatandok
or indukálandhatok
indukálhatandasz
or indukálandhatsz
indukálhatand
or indukálandhat
indukálhatandunk
or indukálandhatunk
indukálhatandotok
or indukálandhattok
indukálhatandanak
or indukálandhatnak
def. indukálhatandom
or indukálandhatom
indukálhatandod
or indukálandhatod
indukálhatandja
or indukálandhatja
indukálhatandjuk
or indukálandhatjuk
indukálhatandjátok
or indukálandhatjátok
indukálhatandják
or indukálandhatják
2nd obj indukálhatandalak
or indukálandhatlak
condi­tional pre­sent indef. indukálhatnék indukálhatnál indukálhatna indukálhatnánk indukálhatnátok indukálhatnának
def. indukálhatnám indukálhatnád indukálhatná indukálhatnánk
(or indukálhatnók)
indukálhatnátok indukálhatnák
2nd obj indukálhatnálak
past Indicative past forms followed by volna, e.g. indukálhatott volna
sub­junc­tive sub­junc­tive pre­sent indef. indukálhassak indukálhass or
indukálhassál
indukálhasson indukálhassunk indukálhassatok indukálhassanak
def. indukálhassam indukálhasd or
indukálhassad
indukálhassa indukálhassuk indukálhassátok indukálhassák
2nd obj indukálhassalak
(archaic) past Indicative past forms followed by légyen, e.g. indukálhatott légyen
infinitive (indukálhatni) (indukálhatnom) (indukálhatnod) (indukálhatnia) (indukálhatnunk) (indukálhatnotok) (indukálhatniuk)
other
forms
positive adjective negative adjective adverbial participle
indukálható indukálhatatlan (indukálhatva / indukálhatván)

Derived terms

  • indukálás

References

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading

  • indukál in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.