ineardiend

Old English

Etymology

Equivalent to in- +‎ eardiend.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈinˌæ͜ɑr.di.end/, [ˈinˌæ͜ɑrˠ.di.end]

Noun

ineardiend m

  1. an inhabitant

Declension

Strong nd-stem:

singular plural
nominative ineardiend ineardiend, ineardiende, ineardiendas
accusative ineardiend ineardiend, ineardiende, ineardiendas
genitive ineardiendes ineardiendra
dative ineardiende ineardiendum

References