införskaffning
Swedish
Etymology
From införskaffa + -ning.
Noun
införskaffning c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | införskaffning | införskaffnings |
| definite | införskaffningen | införskaffningens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
From införskaffa + -ning.
införskaffning c
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | införskaffning | införskaffnings |
| definite | införskaffningen | införskaffningens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |