infinitas
Latin
Etymology 1
in- (“not”) + fīnis (“end”) + -tās (“-ty”). Compare īnfīnītus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ĩːˈfiː.nɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iɱˈfiː.ni.t̪as]
Noun
īnfīnitās f (genitive īnfīnitātis); third declension
- boundlessness, endlessness, infinity
- Synonym: īnfīnītiō
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | īnfīnitās | īnfīnitātēs |
| genitive | īnfīnitātis | īnfīnitātum |
| dative | īnfīnitātī | īnfīnitātibus |
| accusative | īnfīnitātem | īnfīnitātēs |
| ablative | īnfīnitāte | īnfīnitātibus |
| vocative | īnfīnitās | īnfīnitātēs |
Descendants
- → English: infinity
- → French: infinité
- → Italian: infinità
- → Romanian: infinitate
- → Spanish: infinidad
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
īnfīnītās
- accusative feminine plural of īnfīnītus
References
- “infinitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “infinitas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- infinitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Portuguese
Adjective
infinitas
- feminine plural of infinito
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /infiˈnitas/ [ĩɱ.fiˈni.t̪as]
- Rhymes: -itas
- Syllabification: in‧fi‧ni‧tas
Adjective
infinitas
- feminine plural of infinito