infinitivmarkör
Swedish
Etymology
Noun
infinitivmarkör c
- (linguistics) infinitive marker; particle that marks the infinitive form of a verb.
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | infinitivmarkör | infinitivmarkörs |
| definite | infinitivmarkören | infinitivmarkörens | |
| plural | indefinite | infinitivmarkörer | infinitivmarkörers |
| definite | infinitivmarkörerna | infinitivmarkörernas |