inflectens
Latin
Etymology
Present participle of īnflectō.
Participle
īnflectēns (genitive īnflectentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | īnflectēns | īnflectentēs | īnflectentia | ||
| genitive | īnflectentis | īnflectentium | |||
| dative | īnflectentī | īnflectentibus | |||
| accusative | īnflectentem | īnflectēns | īnflectentēs īnflectentīs |
īnflectentia | |
| ablative | īnflectente īnflectentī1 |
īnflectentibus | |||
| vocative | īnflectēns | īnflectentēs | īnflectentia | ||
1When used purely as an adjective.