infodiens
Latin
Etymology
Present participle of īnfodiō
Participle
īnfodiēns (genitive īnfodientis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | īnfodiēns | īnfodientēs | īnfodientia | ||
| genitive | īnfodientis | īnfodientium | |||
| dative | īnfodientī | īnfodientibus | |||
| accusative | īnfodientem | īnfodiēns | īnfodientēs īnfodientīs |
īnfodientia | |
| ablative | īnfodiente īnfodientī1 |
īnfodientibus | |||
| vocative | īnfodiēns | īnfodientēs | īnfodientia | ||
1When used purely as an adjective.