informeren
Dutch
Etymology
Borrowed from French informer (adapted with the suffix -eren).
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
informeren
Conjugation
| Conjugation of informeren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | informeren | |||
| past singular | informeerde | |||
| past participle | geïnformeerd | |||
| infinitive | informeren | |||
| gerund | informeren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | informeer | informeerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | informeert, informeer2 | informeerde | ||
| 2nd person sing. (u) | informeert | informeerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | informeert | informeerde | ||
| 3rd person singular | informeert | informeerde | ||
| plural | informeren | informeerden | ||
| subjunctive sing.1 | informere | informeerde | ||
| subjunctive plur.1 | informeren | informeerden | ||
| imperative sing. | informeer | |||
| imperative plur.1 | informeert | |||
| participles | informerend | geïnformeerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||