infragilis
Latin
Etymology
From in- (“un-”) + fragilis (“fragile, weak”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ĩːˈfra.ɡɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iɱˈfraː.d͡ʒi.lis]
Adjective
īnfragilis (neuter īnfragile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | īnfragilis | īnfragile | īnfragilēs | īnfragilia | |
| genitive | īnfragilis | īnfragilium | |||
| dative | īnfragilī | īnfragilibus | |||
| accusative | īnfragilem | īnfragile | īnfragilēs īnfragilīs |
īnfragilia | |
| ablative | īnfragilī | īnfragilibus | |||
| vocative | īnfragilis | īnfragile | īnfragilēs | īnfragilia | |
References
- “infragilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “infragilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers