infringendus
Latin
Etymology
Future passive participle of īnfringō.
Participle
īnfringendus (feminine īnfringenda, neuter īnfringendum); first/second-declension participle
- which is to be broken
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īnfringendus | īnfringenda | īnfringendum | īnfringendī | īnfringendae | īnfringenda | |
| genitive | īnfringendī | īnfringendae | īnfringendī | īnfringendōrum | īnfringendārum | īnfringendōrum | |
| dative | īnfringendō | īnfringendae | īnfringendō | īnfringendīs | |||
| accusative | īnfringendum | īnfringendam | īnfringendum | īnfringendōs | īnfringendās | īnfringenda | |
| ablative | īnfringendō | īnfringendā | īnfringendō | īnfringendīs | |||
| vocative | īnfringende | īnfringenda | īnfringendum | īnfringendī | īnfringendae | īnfringenda | |