infructuosus
Latin
Etymology
From in- + fructuōsus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ĩː.fruːk.tuˈoː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iɱ.fruk.t̪uˈɔː.s̬us]
- Hyphenation: īn‧fruc‧tu‧ō‧sus
Adjective
īnfrūctuōsus (feminine īnfrūctuōsa, neuter īnfrūctuōsum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īnfrūctuōsus | īnfrūctuōsa | īnfrūctuōsum | īnfrūctuōsī | īnfrūctuōsae | īnfrūctuōsa | |
| genitive | īnfrūctuōsī | īnfrūctuōsae | īnfrūctuōsī | īnfrūctuōsōrum | īnfrūctuōsārum | īnfrūctuōsōrum | |
| dative | īnfrūctuōsō | īnfrūctuōsae | īnfrūctuōsō | īnfrūctuōsīs | |||
| accusative | īnfrūctuōsum | īnfrūctuōsam | īnfrūctuōsum | īnfrūctuōsōs | īnfrūctuōsās | īnfrūctuōsa | |
| ablative | īnfrūctuōsō | īnfrūctuōsā | īnfrūctuōsō | īnfrūctuōsīs | |||
| vocative | īnfrūctuōse | īnfrūctuōsa | īnfrūctuōsum | īnfrūctuōsī | īnfrūctuōsae | īnfrūctuōsa | |
Derived terms
- → Spanish: infructuoso
References
- “infructuosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “infructuosus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- infructuosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.