infuscans

Latin

Etymology

Present participle of īnfuscō.

Participle

īnfuscāns (genitive īnfuscantis); third-declension one-termination participle

  1. obscuring

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative īnfuscāns īnfuscantēs īnfuscantia
genitive īnfuscantis īnfuscantium
dative īnfuscantī īnfuscantibus
accusative īnfuscantem īnfuscāns īnfuscantēs
īnfuscantīs
īnfuscantia
ablative īnfuscante
īnfuscantī1
īnfuscantibus
vocative īnfuscāns īnfuscantēs īnfuscantia

1When used purely as an adjective.