infuscatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of īnfuscō.

Participle

īnfuscātus (feminine īnfuscāta, neuter īnfuscātum); first/second-declension participle

  1. obscured

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative īnfuscātus īnfuscāta īnfuscātum īnfuscātī īnfuscātae īnfuscāta
genitive īnfuscātī īnfuscātae īnfuscātī īnfuscātōrum īnfuscātārum īnfuscātōrum
dative īnfuscātō īnfuscātae īnfuscātō īnfuscātīs
accusative īnfuscātum īnfuscātam īnfuscātum īnfuscātōs īnfuscātās īnfuscāta
ablative īnfuscātō īnfuscātā īnfuscātō īnfuscātīs
vocative īnfuscāte īnfuscāta īnfuscātum īnfuscātī īnfuscātae īnfuscāta