inglorius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪŋˈɡɫoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iŋˈɡlɔː.ri.us]
Adjective
inglōrius (feminine inglōria, neuter inglōrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inglōrius | inglōria | inglōrium | inglōriī | inglōriae | inglōria | |
| genitive | inglōriī | inglōriae | inglōriī | inglōriōrum | inglōriārum | inglōriōrum | |
| dative | inglōriō | inglōriae | inglōriō | inglōriīs | |||
| accusative | inglōrium | inglōriam | inglōrium | inglōriōs | inglōriās | inglōria | |
| ablative | inglōriō | inglōriā | inglōriō | inglōriīs | |||
| vocative | inglōrie | inglōria | inglōrium | inglōriī | inglōriae | inglōria | |
References
- “inglorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inglorius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inglorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.