ingrepp
Swedish
Etymology
in + grepp. Attested since 1646. Cognate of Danish indgreb and German Eingriff.
Noun
ingrepp n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | ingrepp | ingrepps |
| definite | ingreppet | ingreppets | |
| plural | indefinite | ingrepp | ingrepps |
| definite | ingreppen | ingreppens |