inhereditans
Latin
Etymology
Present participle of inhērēditō
Participle
inhērēditāns (genitive inhērēditantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | inhērēditāns | inhērēditantēs | inhērēditantia | ||
| genitive | inhērēditantis | inhērēditantium | |||
| dative | inhērēditantī | inhērēditantibus | |||
| accusative | inhērēditantem | inhērēditāns | inhērēditantēs inhērēditantīs |
inhērēditantia | |
| ablative | inhērēditante inhērēditantī1 |
inhērēditantibus | |||
| vocative | inhērēditāns | inhērēditantēs | inhērēditantia | ||
1When used purely as an adjective.