inicjator
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin initiātor.
Pronunciation
- IPA(key): /i.ɲiˈt͡sja.tɔr/
Audio: (file) - Rhymes: -atɔr
- Syllabification: i‧ni‧cja‧tor
Noun
inicjator m pers (female equivalent inicjatorka)
Declension
Declension of inicjator
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | inicjator | inicjatorzy/inicjatory (deprecative) |
| genitive | inicjatora | inicjatorów |
| dative | inicjatorowi | inicjatorom |
| accusative | inicjatora | inicjatorów |
| instrumental | inicjatorem | inicjatorami |
| locative | inicjatorze | inicjatorach |
| vocative | inicjatorze | inicjatorzy |
Noun
inicjator m inan
Declension
Declension of inicjator
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | inicjator | inicjatory |
| genitive | inicjatora | inicjatorów |
| dative | inicjatorowi | inicjatorom |
| accusative | inicjator | inicjatory |
| instrumental | inicjatorem | inicjatorami |
| locative | inicjatorze | inicjatorach |
| vocative | inicjatorze | inicjatory |