iniurians
Latin
Etymology
Present participle of iniūrior
Participle
iniūriāns (genitive iniūriantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | iniūriāns | iniūriantēs | iniūriantia | ||
| genitive | iniūriantis | iniūriantium | |||
| dative | iniūriantī | iniūriantibus | |||
| accusative | iniūriantem | iniūriāns | iniūriantēs iniūriantīs |
iniūriantia | |
| ablative | iniūriante iniūriantī1 |
iniūriantibus | |||
| vocative | iniūriāns | iniūriantēs | iniūriantia | ||
1When used purely as an adjective.