inme
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish اینمه (enme, inme). By surface analysis, in- + -me.
Noun
inme (definite accusative inmeyi, plural inmeler)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | inme | inmeler |
| definite accusative | inmeyi | inmeleri |
| dative | inmeye | inmelere |
| locative | inmede | inmelerde |
| ablative | inmeden | inmelerden |
| genitive | inmenin | inmelerin |