inoculatio
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪ.nɔ.kʊˈɫaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [i.no.kuˈlat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
inoculātiō f (genitive inoculātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | inoculātiō | inoculātiōnēs |
| genitive | inoculātiōnis | inoculātiōnum |
| dative | inoculātiōnī | inoculātiōnibus |
| accusative | inoculātiōnem | inoculātiōnēs |
| ablative | inoculātiōne | inoculātiōnibus |
| vocative | inoculātiō | inoculātiōnēs |
Related terms
Descendants
- Italian: inoculazione
- Spanish: inoculación
References
- “inoculatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inoculatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.