inringa
Swedish
Alternative forms
Etymology
in + ringa. Compare Danish indringe and English ring in.
Verb
inringa (present inringar, preterite inringade, supine inringat, imperative inringa)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | inringa | inringas | ||
| supine | inringat | inringats | ||
| imperative | inringa | — | ||
| imper. plural1 | inringen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | inringar | inringade | inringas | inringades |
| ind. plural1 | inringa | inringade | inringas | inringades |
| subjunctive2 | inringe | inringade | inringes | inringades |
| present participle | inringande | |||
| past participle | inringad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.