insertus
Esperanto
Pronunciation
- IPA(key): /inˈsertus/
- Hyphenation: in‧sert‧us
Verb
insertus
- conditional of inserti
Ido
Pronunciation
- IPA(key): /inˈsertus/
Verb
insertus
- conditional of insertar
Latin
Etymology
Perfect passive participle of īnserō (“insert”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ĩːˈsɛr.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [inˈsɛr.t̪us]
Participle
īnsertus (feminine īnserta, neuter īnsertum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īnsertus | īnserta | īnsertum | īnsertī | īnsertae | īnserta | |
| genitive | īnsertī | īnsertae | īnsertī | īnsertōrum | īnsertārum | īnsertōrum | |
| dative | īnsertō | īnsertae | īnsertō | īnsertīs | |||
| accusative | īnsertum | īnsertam | īnsertum | īnsertōs | īnsertās | īnserta | |
| ablative | īnsertō | īnsertā | īnsertō | īnsertīs | |||
| vocative | īnserte | īnserta | īnsertum | īnsertī | īnsertae | īnserta | |
Descendants
References
- “insertus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “insertus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- insertus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.