insolatio
Latin
Etymology
From īnsōlō (“I expose to the sun”) + -tiō.
Noun
īnsōlātiō f (genitive īnsōlātiōnis); third declension
- insolation (exposing to the sun)
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | īnsōlātiō | īnsōlātiōnēs |
| genitive | īnsōlātiōnis | īnsōlātiōnum |
| dative | īnsōlātiōnī | īnsōlātiōnibus |
| accusative | īnsōlātiōnem | īnsōlātiōnēs |
| ablative | īnsōlātiōne | īnsōlātiōnibus |
| vocative | īnsōlātiō | īnsōlātiōnēs |
Descendants
- Catalan: insolació
- French: insolation
- Galician: insolación
- Italian: insolazione
- Occitan: insolacion
- Portuguese: insolação
- Russian: инсоляция (insoljacija)
- Spanish: insolación
References
- “insolatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- insolatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- insolatio in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016