inspreken

Dutch

Etymology

From in +‎ spreken.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

inspreken

  1. to record (especially sound)
  2. to pep, encourage

Conjugation

Conjugation of inspreken (strong class 4, separable)
infinitive inspreken
past singular sprak in
past participle ingesproken
infinitive inspreken
gerund inspreken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular spreek in sprak in inspreek insprak
2nd person sing. (jij) spreekt in, spreek in2 sprak in inspreekt insprak
2nd person sing. (u) spreekt in sprak in inspreekt insprak
2nd person sing. (gij) spreekt in spraakt in inspreekt inspraakt
3rd person singular spreekt in sprak in inspreekt insprak
plural spreken in spraken in inspreken inspraken
subjunctive sing.1 spreke in sprake in inspreke insprake
subjunctive plur.1 spreken in spraken in inspreken inspraken
imperative sing. spreek in
imperative plur.1 spreekt in
participles insprekend ingesproken
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams