instimulator
Latin
Noun
īnstimulātor m (genitive īnstimulātōris); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | īnstimulātor | īnstimulātōrēs |
| genitive | īnstimulātōris | īnstimulātōrum |
| dative | īnstimulātōrī | īnstimulātōribus |
| accusative | īnstimulātōrem | īnstimulātōrēs |
| ablative | īnstimulātōre | īnstimulātōribus |
| vocative | īnstimulātor | īnstimulātōrēs |
Related terms
References
- “instimulator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “instimulator”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- instimulator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- instimulator in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016