insuens

Latin

Etymology

Present participle of insuō.

Participle

īnsuēns (genitive īnsuentis); third-declension one-termination participle

  1. sewing up

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative īnsuēns īnsuentēs īnsuentia
genitive īnsuentis īnsuentium
dative īnsuentī īnsuentibus
accusative īnsuentem īnsuēns īnsuentēs
īnsuentīs
īnsuentia
ablative īnsuente
īnsuentī1
īnsuentibus
vocative īnsuēns īnsuentēs īnsuentia

1When used purely as an adjective.