intercessus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of intercēdō.

Participle

intercessus (feminine intercessa, neuter intercessum); first/second-declension participle

  1. intervened

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative intercessus intercessa intercessum intercessī intercessae intercessa
genitive intercessī intercessae intercessī intercessōrum intercessārum intercessōrum
dative intercessō intercessae intercessō intercessīs
accusative intercessum intercessam intercessum intercessōs intercessās intercessa
ablative intercessō intercessā intercessō intercessīs
vocative intercesse intercessa intercessum intercessī intercessae intercessa

References