intercisus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of intercīdō.
Participle
intercīsus (feminine intercīsa, neuter intercīsum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | intercīsus | intercīsa | intercīsum | intercīsī | intercīsae | intercīsa | |
| genitive | intercīsī | intercīsae | intercīsī | intercīsōrum | intercīsārum | intercīsōrum | |
| dative | intercīsō | intercīsae | intercīsō | intercīsīs | |||
| accusative | intercīsum | intercīsam | intercīsum | intercīsōs | intercīsās | intercīsa | |
| ablative | intercīsō | intercīsā | intercīsō | intercīsīs | |||
| vocative | intercīse | intercīsa | intercīsum | intercīsī | intercīsae | intercīsa | |
Descendants
- Galician: Entrecinsa (place name)