interconexiune
Romanian
Etymology
Borrowed from French interconnexion. By surface analysis, inter- + conexiune.
Noun
interconexiune f (plural interconexiuni)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | interconexiune | interconexiunea | interconexiune | interconexiunele | |
| genitive-dative | interconexiune | interconexiunei | interconexiune | interconexiunelor | |
| vocative | interconexiune, interconexiuneo | interconexiunelor | |||