interdictus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of interdīcō.

Participle

interdictus (feminine interdicta, neuter interdictum); first/second-declension participle

  1. prohibited, forbidden

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative interdictus interdicta interdictum interdictī interdictae interdicta
genitive interdictī interdictae interdictī interdictōrum interdictārum interdictōrum
dative interdictō interdictae interdictō interdictīs
accusative interdictum interdictam interdictum interdictōs interdictās interdicta
ablative interdictō interdictā interdictō interdictīs
vocative interdicte interdicta interdictum interdictī interdictae interdicta

References