interiectio
Latin
Alternative forms
Etymology
From interiaciō (“to throw between”) + -tiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪn.tɛrˈjɛk.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in̪.t̪erˈjɛk.t̪͡s̪i.o]
Noun
interiectiō f (genitive interiectiōnis); third declension
- an act of insertion; a throwing or placing between
- (grammar) an interjection
- (rhetoric) a parenthesis; a parenthetical remark
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | interiectiō | interiectiōnēs |
| genitive | interiectiōnis | interiectiōnum |
| dative | interiectiōnī | interiectiōnibus |
| accusative | interiectiōnem | interiectiōnēs |
| ablative | interiectiōne | interiectiōnibus |
| vocative | interiectiō | interiectiōnēs |
Related terms
Descendants
- Catalan: interjecció
- → Dutch: tussenwerpsel (calque)
- English: interjection
- French: interjection
- Galician: interxección
- German: Interjektion
- Italian: interiezione
- Norwegian: interjeksjon
- Occitan: interjeccion
- Portuguese: interjeição
- Spanish: interjección
- Swedish: interjektion