interlocutus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of interloquor

Participle

interlocūtus (feminine interlocūta, neuter interlocūtum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative interlocūtus interlocūta interlocūtum interlocūtī interlocūtae interlocūta
genitive interlocūtī interlocūtae interlocūtī interlocūtōrum interlocūtārum interlocūtōrum
dative interlocūtō interlocūtae interlocūtō interlocūtīs
accusative interlocūtum interlocūtam interlocūtum interlocūtōs interlocūtās interlocūta
ablative interlocūtō interlocūtā interlocūtō interlocūtīs
vocative interlocūte interlocūta interlocūtum interlocūtī interlocūtae interlocūta