intermiscens
Latin
Etymology
Present participle of intermisceō
Participle
intermiscēns (genitive intermiscentis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | intermiscēns | intermiscentēs | intermiscentia | ||
| genitive | intermiscentis | intermiscentium | |||
| dative | intermiscentī | intermiscentibus | |||
| accusative | intermiscentem | intermiscēns | intermiscentēs intermiscentīs |
intermiscentia | |
| ablative | intermiscente intermiscentī1 |
intermiscentibus | |||
| vocative | intermiscēns | intermiscentēs | intermiscentia | ||
1When used purely as an adjective.