intermortuus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of intermorior, equivalent to inter- +‎ mort- +‎ -uus.

Participle

intermortuus (feminine intermortua, neuter intermortuum); first/second-declension participle

  1. decayed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative intermortuus intermortua intermortuum intermortuī intermortuae intermortua
genitive intermortuī intermortuae intermortuī intermortuōrum intermortuārum intermortuōrum
dative intermortuō intermortuae intermortuō intermortuīs
accusative intermortuum intermortuam intermortuum intermortuōs intermortuās intermortua
ablative intermortuō intermortuā intermortuō intermortuīs
vocative intermortue intermortua intermortuum intermortuī intermortuae intermortua

References

  • intermortuus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • intermortuus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • intermortuus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.