interponendus
Latin
Etymology
Future passive participle of interpōnō.
Participle
interpōnendus (feminine interpōnenda, neuter interpōnendum); first/second-declension participle
- which is to be interposed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | interpōnendus | interpōnenda | interpōnendum | interpōnendī | interpōnendae | interpōnenda | |
| genitive | interpōnendī | interpōnendae | interpōnendī | interpōnendōrum | interpōnendārum | interpōnendōrum | |
| dative | interpōnendō | interpōnendae | interpōnendō | interpōnendīs | |||
| accusative | interpōnendum | interpōnendam | interpōnendum | interpōnendōs | interpōnendās | interpōnenda | |
| ablative | interpōnendō | interpōnendā | interpōnendō | interpōnendīs | |||
| vocative | interpōnende | interpōnenda | interpōnendum | interpōnendī | interpōnendae | interpōnenda | |