interturbans
Latin
Etymology
Present participle of interturbō
Participle
interturbāns (genitive interturbantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | interturbāns | interturbantēs | interturbantia | ||
| genitive | interturbantis | interturbantium | |||
| dative | interturbantī | interturbantibus | |||
| accusative | interturbantem | interturbāns | interturbantēs interturbantīs |
interturbantia | |
| ablative | interturbante interturbantī1 |
interturbantibus | |||
| vocative | interturbāns | interturbantēs | interturbantia | ||
1When used purely as an adjective.